Het woord zegt het al een beetje. Persoonlijke ont-wikkeling. Je wikkelt elke keer een laag af om zo steeds weer een stapje dichter bij jezelf te komen.
Hoe zo dichter bij jezelf?
Ik zie het zo:
Je wordt geboren als een ongeschreven blad, je bent open, je bent puur en echt in het nu. Je hebt geen oordeel over jezelf of de ander. Gedurende je leven doe je ervaringen op waardoor je je aan gaat passen aan verwachtingen. Verwachtingen van je ouders, broers, zussen of andere familieleden. School, leraren, vriendjes en vriendinnetjes en later ook op je werk, je collega’s en je baas. Ook zelf heb je in al die jaren steeds meer verwachtingen gecreëerd waaraan je vindt dat je moet voldoen. Je hebt oordelen over jezelf en misschien wel over een ander. En soms zijn deze verwachtingen en oordelen zo sterk dat je er last van hebt en je als het ware vast zit. Je weet niet meer zo goed wie je nu werkelijk bent. Je leeft je leven maar je bent niet écht gelukkig.
Hoe kom je nu weer bij jezelf? Hoe wordt je nu weer vrij van al die verwachtingen en oordelen?
Dat kun je bereiken door de reis van persoonlijke ont-wikkeling aan te gaan. Je gaat op zoek naar alle overtuigingen die je hebt en je gaat onderzoeken of deze wel echt waar zijn en of deze overtuigingen je verder helpen. Het zal geen makkelijk reis worden want al die pijnlijke emoties die je zo goed hebt weggestopt die daarbij horen komen dan ook aan het licht. Deze willen gezien worden zodat je ze los kan laten en jij werkelijk vrij kunt zijn.