Een heel leven in liefde. Dat was de titel van het afgelopen retraite weekend.
- Maar wat is dat precies een heel leven in liefde??
- Hoe doe je dat?
- En wat betekend dat voor jou?
Dat zijn mooie vragen om over na te denken.
Voordat je verder leest. Schrijf eens op voor jezelf wat een heel leven in liefde voor jou betekent.
Deze vraag werd ons ook gesteld aan het begin van het weekend. Wat bijzonder om te zien was dat ieder daar zo zijn eigen visie op had en dat toch ook alles mooi op elkaar aansloot.
Het antwoord wat ik gaf was; Een heel leven in liefde betekent voor mij verliefd zijn op jezelf, jezelf omarmen en vanuit die onvoorwaardelijkheid verbinden met de ander, het betekent ook voor mij leven vanuit vertrouwen.
Leven vanuit vertrouwen is voor veel mensen lastig, ze schieten snel in angst, zien beren op de weg en willen uit alle macht de controle houden over de situatie of wat de toekomst gaat brengen. Maar weet je wat het is, je hebt geen controle over de ander of over de toekomst. Je krijgt dingen op je pad waar je mee moet dealen en hoe je daarmee omgaat bepaalt hoe je het ervaart.
Maar het is ook niet zo dat het leven je overkomt en dat je slachtoffer bent van wat je overkomt, je creëert dit zelf op bewust en onbewust niveau.
Ja je leest het goed, je creëert je eigen leven op bewust en onbewust niveau en voor sommige mensen is dat best confronterend. Bijvoorbeeld mensen die ziek zijn. Het is veel makkelijker om te zeggen dat dit je overkomen is. Want hoe kan je nu een ziekte zelf creëren?
Ik ben ook flink ziek geweest, zo ziek dat ik voor ruim 42% ben afgekeurd in 2008. Ik kon niks meer. Ik sliep zo’n 16 uur per dag en de uren dat ik wakker was lag ik uitgeteld op de bank, had ik pijn aan mijn lijf en ik had constant verhoging.
In mijn proces van herstel heb ik de reis moeten maken van slachtofferschap, het is niet eerlijk, waarom ik, ik heb nog een heel leven voor me, etc etc. Ik was boos op de wereld, het universum en what ever. Zolang ik maar niet naar mezelf hoefde te kijken.
Pas toen ik begon aan de reis naar binnen en langzaam alle lagen ging afpellen, mijn blokkades, patronen, angsten en valkuilen aan ging kijken en ging onderzoeken ging het steeds een klein beetje beter.
Ik heb moeten toegeven aan mezelf dat ik het niet waard was, dat ik niet goed genoeg was, dat ik er niet mocht zijn. En dat is pijnlijk, heel pijnlijk zelfs. Ik heb heel wat tranen gevloeid de afgelopen 10 jaar, veel dalen gekend en ook veel pieken gezien én ik heb enorme sprongen gemaakt. Steeds meer ging ik in mijn eigen verantwoordelijkheid staan en omarmde ik mezelf steeds meer. Langzaamaan raakt ik de overtuiging kwijt dat verdriet en boosheid er niet mocht zijn. En op een gegeven moment omarmde ik deze gevoelens zelfs en kon het doorvoelen of de vraag stellen wat zegt dit me? Waar verlang ik nu echt naar?
Door het goede en het slechte te accepteren en het donkere en het lichte te omarmen kwam er balans. Balans in mij en daardoor ook in de wereld om mij heen.
Ik heb lastige keuzes moeten maken en mensen los moet laten die niet meer paste en die mij niet hielpen om weer een stapje verder te gaan. En ook dat proces was soms heel eenzaam. Maar wow wat ben ik dankbaar dat ik het gedaan heb. Ik heb zoveel liefdevolle mensen terug gekregen in mijn leven die mij echt verder helpen en die ik ook weer verder help. Bij 365dagensuccesvol noemen ze dat A-spelers. Mensen die elkaar upliften zeg maar en mensen die je ook een liefdevolle maar genadeloze spiegel voorhouden als dat nodig is. Mensen die zichzelf durven te zijn, raakbaar zijn en zich niet afgewezen voelen als je ze ergens op wijst. Ze waarderen dit juist, want hé dat is toch alleen maar een mogelijkheid om te groeien?
Ik kan nu zeggen ik leef weer en creër het leven wat ik wil, wat goed is voor mij, waar ik mijn gaven en talenten kan delen met de wereld zodat ook jij je kracht terug vindt en jezelf kan omarmen.
En dat je echt kan zeggen; ik ben oke en alles is helemaal oke.
- Hoe voelt dat voor je als je nu zegt ik ben helemaal oke?
- Kan je dat voelen of merk je dat je het nog niet helemaal gelooft.
Of denk je; als ik die nieuwe baan heb, die leuke partner eindelijk ontmoet, genoeg geld verdien, 10 kilo lichter weeg, etc etc etc. Dit zijn allemaal antwoorden waarmee je je eigen geluk uitstelt en je geen ‘owner’ bent van je leven. Niet voor de 100% tenminste.
Denk je nu maar dat zou fijn zijn. Je gewoon helemaal oké voelen, compleet en heel. En vanuit acceptatie bouwen aan een geweldig leven. Wat is dan de volgende stap die je te nemen hebt?
Misschien heb je wat hulp nodig en misschien doe je het helemaal zelf. Dat maakt niks uit.
Als je maar gaat voor dat geweldige leven in heelheid en vol liefde.
Je bent het waard!